De laatste dingen #1

Wat zou jij meenemen als je geen idee had wat je te wachten stond?

Zoals iedereen weet heeft een vluchteling die uit zijn/haar land moet vluchten niet altijd een koffer bij zich. De vluchteling die een rugzak heeft, heeft geluk. Vluchtelingen weten niet wat hen op de reis te wachten staat. Ik ging op zoek naar het belangrijkste item dat ze hebben meegenomen. Dat is bijvoorbeeld een foto, een dagboek, een stukje bodem. Als wij in Nederland naar die dingen kijken, denken we dat het heel gewone dingen zijn. Voor de vluchteling zijn ze echter heel belangrijk.

Ik ben een strijder

Chadly B. Omrane komt uit Tunesië. Wat Chadly meenam is een zilveren olijfboom. Volgens hem is die een symbool van hoop. ‘De zilveren olijfboom is een dierbare herinnering. Het is symbolische Tunesische kunst. Ik herinner me de sfeer en straten van Sidi Bou Saïd waar ze in de winkels deze symbolische kunst verkopen. Bovendien heeft deze boom een speciale geur, mysterieus, uniek maar ook heel nostalgisch. Olijfbomen zijn sterk en kunnen veel aan. Als vluchteling kijk ik naar die olijfboom en besef dat ik ook een strijder ben.’

De rugzak

De rugzak is voor een Afghaanse jongen – Haroon Alemjaar – niet alleen een rugzak. Toen hij zijn land ontvluchtte om naar Nederland te gaan, werd die rugzak zijn vriend en held. Achter de rugzak van een vluchteling schuilt altijd een bijzonder verhaal.
‘Mijn rugzak is heel belangrijk, want ik kon heel veel dingen meenemen toen ik onderweg naar Europa was. Ik ben door vijf landen met deze rugzak gereisd: vanuit Afghanistan via İran, Turkije, Griekenland en Duitsland naar Nederland. Ik ben per boot overgestoken vanuit Turkije naar Griekenland en zag een moeder met een baby, ik kende hen niet.
Deze reis over zee was erg gevaarlijk. De moeder was niet in staat goed voor haar baby te zorgen, ze was erg ziek. Daarom besloot ik haar te helpen. Ik stopte de baby in mijn rugzak en ik liet de bovenkant open. Daarom is de rugzak voor mij heel belangrijk,’ vertelt Haroon.

Oude herinneringen omarmen

Joud Almohamad komt uit Syrië. Zij heeft een foto meegebracht. ‘De foto betekent een mooie herinnering aan mijn familie! Ik sta met een van mijn tantes op de foto en ik was erg blij met de komst van mijn nieuwe tanden. De foto is belangrijk voor mij want ik was veilig bij mijn familie. Daar had ik een mooi leven. Hier wil ik niet vergeten hoe gelukkig ik in Syrië was. Het land is in oorlog, maar ik wil in mijne nieuwe leven oude herinneringen omarmen,’ zegt Joud en kijkt naar de foto.

Wensen voor de toekomst

Voor Ahmad Almohamad is zijn notebook het allerbelangrijkste dat hij nog heeft. Al zijn docenten van de lagere en middelbare school hebben als afscheid mooie stukken geschreven. Het is een mooie manier om te onthouden hoe zijn leraren waren. Het notebook vertelt over zijn leven tot nu toe (jeugd, adolescentie en begin van volwassenheid).
Ook staan er wensen voor de toekomst in. Als hij naar zijn notebook kijkt, herinnert hij zich zijn schooldagen, school en de grote invloed van leraren op zijn persoonlijkheid.

Lees ook De laatste dingen #2 en #3.

—

Schrijver en fotograaf Handan Tufan is aangesloten bij Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF en schrijft voor RFG Magazine. Het UAF is een stichting die zich inzet voor de ontwikkeling van gevluchte studenten en professionals, en voor hun integratie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Dat doen ze al sinds 1948. Het UAF is ervan overtuigd dat íedereen die zijn kennis kan benutten, betekenisvol is in Nederland. Dáár maken ze zich sterk voor. Met haar kennis en ervaring adviseert en verbindt het UAF vluchtelingen, onderwijsinstellingen, (lokale) overheden en werkgevers.

RFG Magazine is een online tijdschrift en tevens stageplek, gemaakt door journalisten met een vluchtelingenachtergrond. Uitgangspunt van RFG Magazine is de stemmen van de gevluchte journalisten te laten horen: in de mainstream media zijn ontelbare verhalen over vluchtelingen te lezen, maar nauwelijks verhalen die door vluchtelingen geschreven zijn. RFG Magazine kan voor de auteurs dienen als een springplank naar het publiceren in de reguliere media. Hiermee willen zij bijdragen aan een pluriforme tekst in de media. Lees de artikelen die Handan Tufan bij RFG publiceerde en het interview dat op 26 november 2020 met haar verscheen.