De laatste dingen #3

Handan Tufan  - 25 januari 2021

Wat zou jij meenemen als je geen idee had wat je te wachten stond?

Zoals iedereen weet heeft een vluchteling die uit zijn/haar land moet vluchten niet altijd een koffer bij zich. De vluchteling die een rugzak heeft, heeft geluk. Vluchtelingen weten niet wat hen op de reis te wachten staat. Ik ging op zoek naar het belangrijkste item dat ze hebben meegenomen. Dat is bijvoorbeeld een foto, een dagboek, een stukje bodem. Als wij in Nederland naar die dingen kijken, denken we dat het heel gewone dingen zijn. Voor de vluchteling zijn ze echter heel belangrijk.

 

Een paar ringen

Mamakil komt uit Marokko. Wat Mamakil meenam is een paar ringen. De ringen staan symbool voor de vrouwen uit haar familie. ‘De ring met de bloem was van mijn grootmoeder. De ring met de steen kocht mijn moeder voor me nadat ik 13 was geworden en mijn ouders gingen scheiden. Deze twee ringen zijn de enige dingen die ik over heb van mijn roots, ik ben weg van mijn familie en deze twee ringen herinneren me eraan dat ik uit een lange rij van woeste vrouwen kom, overlevenden van onrechtvaardige omstandigheden die hun leven en de volgende generatie hebben beïnvloed. In een onstabiele mentaliteit en een onstabiele levensstijl hechten deze twee ringen me aan mijn leven hiervoor, nu en daarna.’

Grootmoeders kam

Negin komt uit Iran. Haar laatste item is haar kam. Omdat het een item is dat haar grootmoeder haar heeft nagelaten. ‘Mijn grootmoeder kamde hier vroeger haar haar mee. De kam heeft haar geur. Ik mis haar echt. Ik kam mijn haar als ik het mis. Dan raak ik mijn grootmoeder aan.’

Rozenkrans

Hüseyin komt uit Turkije. ‘Dit is een rozenkrans van een vriend van mij die is overleden.  Hij zou dit schudden en praten. Ik herinner me hem altijd zo. Als ik hem mis, schud ik de rozenkrans en luister naar zijn favoriete liedje.’

 

Lees ook De laatste dingen #1 en #2.

Schrijver en fotograaf Handan Tufan is aangesloten bij Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF en schrijft voor RFG Magazine. Het UAF is een stichting die zich inzet voor de ontwikkeling van gevluchte studenten en professionals, en voor hun integratie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Dat doen ze al sinds 1948. Het UAF is ervan overtuigd dat íedereen die zijn kennis kan benutten, betekenisvol is in Nederland. Dáár maken ze zich sterk voor. Met haar kennis en ervaring adviseert en verbindt het UAF vluchtelingen, onderwijsinstellingen, (lokale) overheden en werkgevers.

RFG Magazine is een online tijdschrift en tevens stageplek, gemaakt door journalisten met een vluchtelingenachtergrond. Uitgangspunt van RFG Magazine is de stemmen van de gevluchte journalisten te laten horen: in de mainstream media zijn ontelbare verhalen over vluchtelingen te lezen, maar nauwelijks verhalen die door vluchtelingen geschreven zijn. RFG Magazine kan voor de auteurs dienen als een springplank naar het publiceren in de reguliere media. Hiermee willen zij bijdragen aan een pluriforme tekst in de media. Lees de artikelen die Handan Tufan bij RFG publiceerde en het interview dat op 26 november 2020 met haar verscheen.

Handan Tufan is een Koerdishe filmmaker en journalist. Sinds 2011 werkt zij als journalist. Zij richt zich op langetermijnprojecten die de sociale kwesties, politieke conflicten en het geheugen van Turkije benaderen. Zij volgde de Koerdische kwestie in Turkije en de problemen en conflicten in deze kring in Syrië en Irak. Zij houdt zich bezig met sociale problemen, diversiteit, integratie van verschillende culturen en de problemen waarmee zij in Europa worden geconfronteerd.