Stil

Dana Spunda, Abu Mansaray en Nasser schreven en herschreven hun verhalen, gedichten en columns bij Wintertuins Schrijfwerkplaats, in de Bibliotheek Bibliorura in Roermond onder begeleiding van schrijvers Lana Nasser en Merlijn Huntjens. Hun beste teksten publiceren we de komende weken hier. Met illustraties van B. Carrot en portretfoto’s van Handan Tufan.

‘We schrijven elke dinsdagavond, tien weken lang, met elkaar. We praten, kijken naar elkaars teksten, gebruiken de telefoon om vertalingen op te zoeken. We staren met elkaar uit het raam en we kijken naar binnen. We vragen ons af wat we echt te zeggen hebben en hoe we dat vervolgens moeten zeggen. We waren week na week verbaasd over de tijd die voorbij vloog. We discussiëren en discussiëren totdat Maaike Frencken, die bij de bibliotheek werkt, ons persoonlijk naar buiten moet dirigeren omdat de boel moet worden gesloten. Schrijven is kwetsbaar en schrijven in een nieuw land al helemaal. Maar: we zijn het diepe in gesprongen hebben geschreven. We werden er simpelweg ingezogen en dachten niet aan ophouden. Een van de deelnemers schreef: ik ga door, op mijn eigen tempo, kom je mee?’

Stil

Het is donker, bijna nacht, rust om me heen. Ik kan niets en niemand zien.
Overal is het stil. Ik hoor alleen de hartslag van mijn ongeboren kind. Het klinkt als het geluid van een trein in een tunnel.
Een paar dagen nog en dan kan ik mijn geliefde kind in mijn armen vasthouden en bij mijn hart omhelzen.
Als deze tijd nog een keer zou kunnen terugkomen, zou ik ons door niemand laten verscheuren.
In dit donkere land van hulpeloosheid was ik gedoemd te zwijgen, terwijl mijn hart popelde om te leven.
Een zwarte outfit aan doen, alle kleuren van geluk binnen, niemand mag het zien.
De kleuren van de regenboog roepen agressie en woede op.
In dit donkere land, brandend met levend vuur, zodat een glimlach en het geluk nooit op enig gezicht verschijnen.
En juist deze kleuren van de regenboog zijn symbool voor mijn tranen in de stralen van de zon… Door de jaren heen zijn ze daar symbool voor blijven staan.
Straf voor mijn wil om te leven, stigmatisering, isolement, geen toegang, verboden zone, angst dat iemand het te weten komt!
Gisteren komt nooit meer terug, maar het is nog steeds vandaag en misschien is het de laatste dag om te vragen, waarom verbreken onze banden, wat blijft er van ons over?
Ik mis mijn dochter zo erg, die vandaag aan de andere kant van de spiegel staat zoals ik vroeger was, ze bleef daar…
Niemand kan erachter komen dat haar moeder de zwarte outfit heeft uitgetrokken en dat er geen tranen uit haar ogen stromen…
Geen tranen meer, geen woorden meer om uit te drukken wat ik voel.
In stilte schrijf ik je krachtige woorden, zodat je nooit opgeeft.
Liefde, geloof en hoop bleven bij mij.

—

Schrijfwerkplaats

De Schrijfwerkplaats is creatief schrijven voor mensen die Nederlands leren. Het is een project van literatuurorganisatie Wintertuin, aangesloten bij De Nieuwe Oost. De Roermondse editie wordt uitgevoerd in samenwerking met de Bibliotheek Bibliorura. Het project wordt mede mogelijk gemaakt dankzij een bijdrage van Literatuur Vlaanderen, het Nederlands Letterenfonds en de Taalunie.