Popcorn donut kaassoufflé
Popcorn donut kaassoufflé is de debuutroman van Eline van Wieren. De roman verschijnt op donderdag 30 januari 2025 bij De Geus, maar hieronder lees je nu vast een korte voorpublicatie in de vorm van de openingspassage.
Kato is een jonge vrouw met een kat, een passie voor lezen en een onzichtbare woede in zich. Haar honger is groot en onstilbaar. Daar wil ze vanaf. Ze wil dat haar hoofd stopt met het maken van boodschappenlijstjes, die ze vervolgens van voor tot achter op moet eten. Maar gaat de groepstherapie vol onzinnige oefeningen echt een oplossing bieden? En wat als een van haar groepsgenoten wel heel dichtbij komt? Mag je zomaar verliefd worden als je niet eens weet hoe je voor jezelf moet zorgen?
Popcorn donut kaassoufflé
‘Ben je suïcidaal?’
Met haar vingertoppen duwt Kato tegen het reliëf van de bureaurand. Het is een antiek bureau, van chocoladebruin hout en met een schrijfmat van groen leer. Ze moet zich inhouden om er niet aan te pulken. Aan hoeveel mensen zou de huisarts dit deze maand al gevraagd hebben? Kato haalt haar schouders op.
‘Niet echt.’
‘Wat betekent dat, niet echt?’
‘Gewoon, dat ik geen plannen heb om mijn polsen door te snijden of een onmogelijke hoeveelheid paracetamol met een fles whisky weg te spoelen. Maar als ik morgen niet meer wakker word, zou ik dat niet erg vinden. Het zou misschien zelfs een opluchting zijn.’
De huisarts typt iets op haar computer. Een oud model dat zacht bromt. Kato beeldt zich in dat de manager van dit gezondheidscentrum niet lang geleden tijdens een meeting heeft voorgesteld om nieuwere modellen aan te schaffen, en dat deze arts toen fel tegen heeft gestemd. Haar korte, grijze haren, haar pezige nek met hier en daar een opbollende moedervlek en het roestkleurige vest waarvan alleen de twee bovenste knopen dichtzitten: zij en de computer zoemen totaal op dezelfde frequentie.
‘En hoe belemmert dat je in het dagelijks leven?’
‘Ik moet de hele tijd huilen.’ Meteen dwingen de tranen zich in haar ooghoeken. Godver. ‘En ik wil niks. Alleen slapen. Het is alsof iemand me heeft uitgezet. Licht is te fel, alles komt vertraagd binnen, en als iemand een grap maakt begrijp ik wel wat er van me verwacht wordt en ik lach ook wel, maar ik voel het niet. Ik ga naar mijn werk, zit op de bank series te kijken of lig in bed. Als ik afspraken met vrienden heb, zeg ik ze op het laatste moment af. Soms denk ik: ik zou een boek moeten lezen. Dan zie ik de letters en begrijp ik dat er woorden staan, dat die woorden iets betekenen, maar er komt niets binnen. En ik blijf maar eten, de hele tijd eten.’
De huisarts geeft een kort knikje en typt weer iets. ‘Dat eten, kun je daar meer over vertellen?’
Kato voelt haar lichaam zwaar worden. Het vet op haar dijen duwt tegen de ijzeren randen van de stoel. Ze had hier niet over moeten beginnen. Het is te makkelijk om er een gewichtsprobleem van te maken. Ze zal wel ongelukkig zijn omdat ze dik is, Kato ziet het de huisarts denken. Er zijn zoveel mensen die drinken, roken en leven op chips en fastfood. Mensen aan wie aan de buitenkant niets te zien is. Wie pulkt er aan hun overlevingsstrategieën? Niemand. Waarom zou Kato dan met haar billen bloot gaan?
‘Ja, wat moet ik erover zeggen,’ begint ze nonchalant. Niks, schreeuwt het in haar hoofd. Helemaal niks. Je moet je bek houden. ‘Ik wil gewoon de hele tijd alleen maar eten. Ongezonde dingen. Mijn hoofd maakt een lijst van alles wat ik moet eten, chips en koek, maar ook paprika’s of een heel pak crackers met smeerkaas, en als ik me daar dan tegen probeer te verzetten… Dat gaat niet. Mijn hoofd wint altijd. Ook als ik geen zin heb in het laatste stuk pizza. Het moet op.’
‘Doe je iets om het voedsel weer kwijt te raken, bijvoorbeeld braken of laxeren?’
‘Nee.’
‘Sport je ter compensatie?’
‘Nee.’
Kato kijkt naar beneden. Donkere vlekken op haar trui waar de tranen zijn neergekomen. Kan ze niet op zijn minst de discipline opbrengen om iets tegenover haar verwilderde eetgedrag te zetten?
‘Weet je wat een eetbuistoornis is?’
Hoelang is ze hier nu binnen, vijf minuten? Zo snel kun je iemand toch niet met een eetstoornis diagnosticeren? Kato maakt een vreemd geluid waar niet echt instemming of afkeuring uit op te maken is. De huisarts lijkt het niet te horen.
‘Hier in de buurt zit een centrum dat daar een behandeling voor aanbiedt. Je hoeft geloof ik niet intern. Ik zet je op de wachtlijst. Ze nemen contact met je op als je voor een intake kan komen.’
Dan is de tijd om. De huisarts doet de deur voor Kato open. Kato probeert haar spijkerjas aan te doen, maar de mouw zit gedraaid en ze heeft een snotneus van al dat gejank. Ze struikelt de gang op.
‘Bedankt,’ mompelt ze nog.
‘Dag,’ zegt de huisarts.
—
Popcorn donut kaassoufflé is de debuutroman van schrijver Eline van Wieren. De roman verschijnt op donderdag 30 januari 2025 en is onder andere te reserveren via De Geus en (online) bij je lokale boekhandel.