Grondlichaam en klimaatverandering

Steff Geelen  - 10 januari 2019

Poetry Circle Nowhere presenteert iedere maand een jonge dichter

Grondlichaam

Wat je leert als schipper:

een lichaam kan wind en regen aan,
van een ander gaat het klotsen.
Een kajuit is niet groot genoeg voor een man,
laat staan voor een vreemde.

Het vreemde blijft.
In het eb, het eb van de nacht, zoekt het lichaam
naar de grenzen van een matras, een afdruk, wat aangespoeld
achterbleef, al wetende dat

een wervelkolom slechts een horizon is.
Een golvende lijn om achter weg te drijven,
dat iets ook kwijt kan als niemand het verloor.

In een dijk ligt zowel verlangen als angst, als angst
als angst.
In vloed verliest een lichaam vorm,  zwemt
met vingers, vingers als vinnen tussen kruin en knie
naar kust.

Je hebt nog nooit iemand uit het water, aan boord gehaald,
krijsen de meeuwen vanaf de kozijnen, scheren steeds lager onder het plafond.

Hoe lichamen tussen schip en wal kunnen raken,
welke taal ze ooit spraken.

 

Klimaatverandering

Op de dag dat jij oeverloos werd, proefde ik voor het eerst zout op mijn lippen en ik dacht dat ik in brand stond. In feite zat er een vuurbuikpad in mijn linkerboezem, maar we wisten van niets tot we hem verlangend hoorden kwaken.

Ik werd een herberg voor bedreigde diersoorten, hield ze op de juiste temperatuur en onder de juiste omstandigheden zo goed mogelijk in leven.

Sindsdien ben ik dorstig, moet ik in de buurt blijven van water, kraantjes of rivieren.

Mijn schreeuwen werd een lokroep, een lofzang tot het zwijgen begon. Een te droge tong. U ziet mijn kwaakblazen nog wel vol en leeglopen, maar zonder geluid. Ik sta te spartelen op land als een zoetwaterdier.

Mijn habitat beslaat nu het precieze oppervlak van één linkerboezem, waar u, als u goed luistert, de laatste kreten van bedreigde diersoorten kunt registreren als de nacht valt en alles eindelijk stil genoeg wordt om mijn verlangen te horen kwaken.

 

Poetry Circle Nowhere is een landelijk platform voor schrijvende performers en performende schrijvers. Poetry Circle Nowhere maakt performances voor festivals, boomhutten, huiskamers en andere plekken. En host Poetry Circles in Rotterdam, Amsterdam, Leeuwarden, Zwolle, Tilburg en Eindhoven. In elk van deze steden komen wekelijks schrijvers en performers samen om hun kunsten te ontplooien. De komende maanden ontmoet je drie van hen op Notulen van het Onzichtbare. Lees ook de gedichten van Alara Adilow, Sarah Lucassen en Luna Wicks.

Steff Geelen is schrijver, theatermaker en performer met een achtergrond in sociologie. Hun werk is beeldend, ritualistisch en interdisciplinair en onderzoekt vaak een of meerdere van de volgende thema’s: metamorfose, mythologie, verlangen, controleverlies en ontheemding. Steff is coach en maker bij Poetry Circle Nowhere en als vaste maker aangesloten bij Likeminds. In 2020 werd hen samen met veertien andere (internationale) kunstenaars geselecteerd voor de 3Package Deal, een talentontwikkelingsbeurs van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten. In 2021 maakte hen twee voorstellingen; Ring Ding Ding een audiovisuele installatie over het leven van voorwerpen voor Over Het IJ Festival en Mannish, een persoonlijk, filosofisch onderzoek naar de male gaze die in première ging tijdens het Amsterdam Fringe Festival. Hen schrijft poëzie, proza en essays en publiceerde eerder op Hard//Hoofd, De Optimist en in Kluger Hans. Steff zit in het talentontwikkeltraject van Wintertuin. (Foto door Gaby Jongenelen.)