Kleurenwaaier 81

Meliza de Vries  - 13 februari 2020

 

Kleurenwaaier 81

Dichterbij dan de zon zal geen ster bij mij komen.
Die avond maak je spaghetti met tomatensaus
uit de vriezer.

Pas in de ochtend is alles ontdooid
tik je zacht op het ei omdat breken van de schaal

aan mijn huid moet denken, die niet zachter wordt
dan de schil van een perzik.

Desondanks raak je mij aan, nestel je je in mijn stamboom
waarin de winter ontbreekt,

wortels telkens een plek vinden in de schaduw
zoals bij gemberplanten.

Op het zuidelijk halfrond zijn druiven eerder rijp
ontstaan er barstjes in het vel van rozijnen.

Looi mijn ruwe huid, verwijder brandmerken
prikkeldraadbeschadigingen, rotplekken:
alles wat een weiland verdragen kan, en draag mij.

Meliza de Vries schrijft en illustreert. Gedichten van haar verschenen in verschillende (online) literaire tijdschriften. Zij droeg haar gedichten voor tijdens Dichters in de Prinsentuin, Onbederfā€™lijk Vers en toerde met de PoĆ«ziebus door Nederland en BelgiĆ«.