Drie gedichten uit Loop

Het Overijssels Dichtersgilde, bestaande uit Laura van Eck, Wibo Kosters en Nick Felix, zwaait af met een bijzondere uitgave óver Overijssel, vóór Overijssel. Loop vloeit voort uit de herinneringen, favoriete plekken en persoonlijke verhalen van Overijsselaars. Het gilde schreef met hun inzendingen gedichten. Over met een knuppel ‘s nachts in het park liggen, over hoe iedereen samen onderweg is, over thuis, over veel meer. Herken Overijssel in vierentwintig gedichten. Om ons alvast warm te maken selecteerden de gildeleden elk een gedicht uit de bundel. Onder ieder gedicht vind je het verhaal waar het gedicht op gebaseerd is.

Laura van Eck | Voor Tara

Er is zelden iets zo ongrijpbaar geweest als het niet kunnen oprapen
van dat wat constant in beweging is. Het een naam geven maar weten
dat het steeds van naam verandert, of, in wezen naamloos is.

Het passeert ons vermomd in een jas van herhaling
toont ons de schoonheid onbevooroordeeld.
En in dit milieu van nuance en dwaling
smelt alles samen tot een machtig geheel.

Kon ik het in mijn handen houden, het omdraaien,
het tussen de pagina’s van mijn notitieboek vouwen
het laten drogen en draperen, als een ervaren verzamelaar
dan had ik dat gedaan

Of nou ja
In elk geval
mijzelf met landschap mengen
Mij daar van veraf zien staan en denken
zo: zij passen perfect bij elkaar

Voor Tara is Overijssel: in alle seizoenen met haar hond Kyra langs de IJssel wandelen. De talloze bloemetjes in het voorjaar, eindeloos stokken voor Kyra gooien in de zomer, grillige luchten in de herfst en in de winter glibberen over het ijs op de bevroren uiterwaarden. ‘Een magisch landschap.’

Nick Felix | Ranja – voor Ingrid

Wat ik nu ranja noem heette vroeger KC
Ik wist niet of het een kleine Kees was of een afkorting
Daar denk je verder niet bij na
op zoek naar wat te drinken

Het was nooit thuus
Maar wanneer ik mijn vader op zijn werk bezocht
veranderden een heleboel woorden
Werden woorden klinkers, medeklinkers en de moffel

Eus, ies, oos, uus
Ik ontdekte, zo gaat dat, blijkbaar
Het is niet iets wat ik tegen hem wilde zeggen
Ik wilde hem er niet op betrappen

Dus liet ik het gaan en dacht ik, zo gaat dat
Natuurlijk wist hij best dat dit zijn woorden overkwam
maar zal hij er tegen mij niets over hebben gezegd
Hij wist dat ik het wel zou begrijpen

De kunst van het verbergen, terughouden, vermoffelen
En zonder dat we alles hoeven zeggen
weten we zachtjes dat de ander het heeft begrepen
gaan we er voorzichtig vanuit dat het goed komt

Nu weet ik dat KC voor Karvan Cevitam staat
en ben ik het door de jaren heen ranja gaan noemen
Ik kan veel over je leren
wanneer ik weet hoe je ranja noemt

Als geboren en getogen Amsterdamse vindt Ingrid vooral de taal van de mensen hier bijzonder. Zacht, zangerig en omwonden met voorzichtigheid en terughoudendheid. De ziel van de mensen aan deze kant van de IJssel licht daar in op, vertelt ze, en daar houdt ze van. ‘Al leer ik die taal nooit spreken, ik versta hem zo langzamerhand wel.’

Wibo Kosters | kruispunt – voor Ine

iedereen is onderweg op deze lappendeken
van a’s naar b-en, van leven naar dood
zet je alle routes als markeerstiftlijnen uit
is er een plek waar iedereen elkaar kruist
maar ze komen hier niet tegelijk eerder
druppelsgewijs en op hun eigen moment
passeren met hun verhalen
hoe ze reizen en hier kwamen

langeafstandslopers
rondemakers met rugzakken
wandelwagens
allemaal onderweg om hun reis
vast te leggen in het zand
dat na wind en regen op de volgenden wacht
als een schone lei

Ine is boswachter bij Staatsbosbeheer en vertelde dit over haar werkgebied: ‘Als boswachter van de Sallandse Heuvelrug en de Borkeld voel ik mij soms Joris Linsen van Hello Goodbye. Ik ontmoet er zoveel verschillende mensen en minstens zoveel verschillende verhalen. Allemaal mensen die onderweg zijn. De één voor een klein rondje op zondagmiddag de ander met een persoonlijk verhaal.’

—

Het Overijssels Dichtersgilde werd in 2018 in het leven geroepen, in opdracht van Provincie Overijssel en onder begeleiding van De Nieuwe Oost I Wintertuin. De gildeleden waren voor de periode 2018-2020 literaire ambassadeurs: zij schreven gedichten – bij onder meer exposities en feestelijke openingen – en vrij werk over de provincie. Ook stond het gilde op het Tuinfeest, Stadsfestival Zwolle en het Overijssels Boekenbal. Loop is verschenen op 4 april 2021 en is hier verkrijgbaar. 

Laura van Eck studeerde in 2017 af aan ArtEZ Creative Writing. Haar toneelstuk Pijnlijke Melodie werd meerdere malen wegens succes verlengd en zal in 2019 een heruitgave krijgen onder regie van verschillende regisseurs door heel Nederland. Naast drama schrijft ze proza, poëzie en non-fictie. Laura is woonachtig in Zwolle. (Foto door Isabelle Renate la Poutré.)

Nick Felix schrijft proza en scenario’s in een beeldende, luchtige stijl. Hij studeerde journalistiek alvorens te starten met Creative Writing aan ArtEZ. In 2016 studeerde hij af met een webserie over een jongen die Nederland doorreist. Nick is woonachtig in Zwolle. (Foto door Isabelle Renate la Poutré.)