Marktcorruptie presenteert Artificielle

Het eerste gedicht uit het door hen uitgegeven chapbook

je mange des peches dans ma chambre.
j’ai des préoccupations paranoïaques
je veux connaître le sifflement du couteau
de la guillotine.
the saddest queen

kermis in de Tuileries
op een lege maag eet ik een citroentaartje
er broeit iets in mijn binnenste
misselijk, mintgroen

When she created the theme park, she was determined
to control the environment in which she placed her guests.

That meant
carefully constructing and laying out
          the fantasy worlds within.

It also meant blocking out the world outside the gates,
so that visitors could enjoy themselves
          free of their everyday worries.

At the theme park, and at the other theme parks
that she has constructed since, she has gone

to great lengths to shield its guests
from the nastier aspects of the real world.

Often, this involves spending huge amounts
          of extra money

that most other theme park operators
simply wouldn’t consider worthwhile.

corporeal capital aan de rand van het forêt de compiègne
biopower is available in cream, pill, and vaporizer form
Het Drama trekt haar kleren uit.

op een sprookjesboerderij klauwt een meisje
in haar borstkas, rukt een bloederige homp eruit
spert haar mond open
zegt: laat hen vuur eten
en houdt haar wijnglas scheef

On the right is the Salle de la Derniere Toilette: on the day of their execution,
the condemned prisoners had to have their hair cut to facilitate the passage
of the guillotine blade.

inside every skinny legend
is a decapitated queen

de stadskoningin: haar taartjes bij Stohrer Patisserie
haar thee bij Nina’s (die ik nu koop, €2 per zakje
en ik mag het alleen drinken met de juiste kleding aan)
haar pruik, vergeten in een cel van de Conciergerie
haar pruik die niet bestond
haar hoofd op de houten planken
op de Place de la Concorde

the girl with the most cake
ilysm it just turns to hate

assise à un bureau de bois
je redécouvre la surface de ma peau

a great princess: het staatshoofd
van een verzameling narratieve elementen
haar dwergen, haar heks, haar prins

It was immediately apparent to the hotel Cast Members that the “party”
had already begun in the limo ride down, but the youngsters went ahead
and coasted on a thick layer of big city attitude right into the park
just as it was clearing of day visitors.

in de Conciergerie hef ik de HistoPad in de lucht
nu is de herinnering een opeenstapeling van laagjes,
augmented verjaardagstaart

de gedenkplaat, de informatieborden,
het marmer, de letters M en A
sierlijk verstrengeld
in glas-in-lood

het flinterdunne vlies van video game graphics:
haar schamele bedje, het kamerscherm
tussen haar en de bewakers,

swan puff for applying powder to the face,
the queen’s headband in cotton and black lace

haar pruik, die niet bestond, die ik verzon
moi, Imagineer™

.

—

MARKTCORRUPTIE ontkiemde op 20 januari 2018 na enkele halve liters bier in een kroeg in Brighton. We begonnen onder een gunstig gesternte, want op diezelfde dag ging Donald Trumps regering in shutdown. Het label biedt huisvesting aan chapbooks, zines en andere tekstuele (of multimediale) derivaten, zolang ze maar zijdelings of full frontal de poëzie aanraken. Ons oogmerk is ‘quick & dirty’, wat een eufemisme is voor ‘goedkoop doch met zin voor kwaliteit en toegankelijkheid’. Als we voelen dat iets een bepaalde corrumperende invloed zou kunnen hebben op de literaire moerassen van NL en VL, dan doen genre en vorm er niet al te fel toe.
De poëzie in Artificielle, het chapbook dat Maxime Garcia Diaz schreef op residentie in Parijs, voelt spannend, gevaarlijk haast. Onder de glinsterende, onwerkelijke oppervlaktes van popcultuur, themaparken en tot spektakel gemaakt historisch erfgoed, broeit iets dat net zo fascinerend als sinister is. De tekst is doordrenkt van spanningen: tussen hard en zacht, cute en gewelddadig, poëzie en proza, realiteit en fantasie. Fragmenten uit een tabloidartikel over Lindsay Lohan invaderen de tekst als onkruid, besmetten de poëtische ruimte. La Lohan, samen met Marie-Antoinette aanvoerder van de zwerm kapotte prinsessen die door de tekst spookt, is de tragische gevallen ster, de ultieme deconstructie van wat Diaz ‘het genre “prinses”’ noemt. Dit genre structureert net zo goed Disneyland Parijs als de dood van Marie-Antoinette. Is dat bloed dat van de guillotine druipt, of roze suikerstroop?
Diaz alludeert op de strategieën waarmee in Disneyland de realiteit zorgvuldig wordt geweerd uit de fantasiewereld. Maar in haar tekst lopen al deze verschillende realiteiten en ontologische niveaus promiscue door elkaar heen, bloeden verschillende werelden in elkaar leeg. De tekst wordt zelf een simulacrum: een soort fantasmagorische psychogeografie, waarin organisch en mechanisch, kopie en origineel, lichaam en animatronische constructie, digitaal en IRL, bloed en suiker, niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. De leidraad door dit labyrint blijft de belichaamde ervaring, de concrete omzwervingen van een lichaam door een stad. Maar uiteindelijk kan zelfs het lichaam niet ontsnappen aan de guillotine van het kapitaal. ‘Inside every skinny legend’, schrijft Diaz, ‘is a decapitated queen’. Het vrouwenlichaam, een historisch spektakel, draagt de guillotine altijd al in zich. Dat weet Lindsay Lohan maar al te goed.

Klik door naar de andere door MARKTCORRUPTIE gepresenteerde teksten. Bestellen van de chapbooks kan uitsluitend via e-mail (marktcorruptie@gmail.com) en overschrijving.