balletmeisjes breken niet / ongeveer jaarlijks overstroom ik

Graag stellen we je voor aan een van onze nieuwe makers!

In het ontwikkeltraject van Wintertuin krijgen schrijvers de ruimte om te experimenteren en een platform om elkaar te ontmoeten. Ze worden het gehele traject begeleid bij hun werk en gecoacht in de ontwikkeling van een zelfstandige beroepspraktijk. We stellen je graag voor aan Lin An Phoa, de nieuwste maker die Wintertuin rijk is. Speciaal voor de Notulen schreef Lin An de gedichten ‘balletmeisjes breken niet’ en ‘ongeveer jaarlijks overstroom ik’. Wil je meer weten over Lin An en het talentontwikkeltraject? Ga dan naar wintertuin.nl.

balletmeisjes breken niet

zelfs na al die jaren zit het ballet nog in je botten
niet het hele zwanenmeer, maar net genoeg om uitgedraaid uien te snijden
net genoeg om met je voeten het licht aan te doen als je handen vol net genoeg
om jezelf bij elkaar te houden aan je buikspieren
te geloven dat je zou afbrokkelen als je zou ontspannen
dat je gewichtloos kan worden als je nog iets harder werkt

net genoeg om je grenzen op te rekken alsof het je hamstrings zijn:
als je uitademt kan je nog net iets verder

iets verder
iets verder
iets verder

tot je onhoorbaar knapt maar blijft lachen naar de spiegel omdat alle meisjes lachen omdat
dat zo hoort omdat we mooier zijn als we lachen want wie lacht is ontspannen en gelukkig
en makkelijk omdat ze niet mogen zien dat we moeite doen want wie lacht kan het allemaal
zelf dragen en als je nog kan lachen valt het vast allemaal wel mee want

balletmeisjes breken niet, ze buigen
en ooit komt er applaus

ongeveer jaarlijks overstroom ik

als we toch grotendeels water zijn ben ik ook een percentage oceaan
met kustlijnen als grenzen en een maan die aan me trekt maar niemand
die daarvan opkijkt – hoogstens wat vooruitziende voorzichtigheid oproept, een
lifeguard, een weerbericht, een handdoek al wat hoger op de duin

in mij ook microplastics en het wachten op een start-up ngo,
een grote schoonmaak van wat niet meer herstelt uit zichzelf

in mij ook gezonken verhalen, ook onontdekte dieptes
waar je nieuwsgierig naar en/of bang voor kunt zijn zolang duiken nog als
vallen voelt en ademen iets is dat we in dure lessen leren

in mij ook zeebevingen
geen satellieten die ervoor waarschuwen maar er zijn voortekenen en vluchtroutes: vlak
voordat een vloedgolf aan land komt trekt de zee zich terug
alsof ze het zelf niet wil meemaken

ongeveer jaarlijks overstroom ik

je kan het verwoesten noemen of een mogelijkheid om opnieuw te beginnen aan een
zandkasteel