plotseling om 8 uur 50 precies hoorden wij het antiwezen zingen was dat even schrikken maar zijn antilied was een lied zonder climax waar na vertaling niet veel van overbleef

Alfred Schaffer
, H.H. ter Balkt
 - 13 juli 2020

Vijftig jaar geleden debuteerde H.H. ter Balkt met zijn bundel Boerengedichten. Ter ere van de grootmeester zal er elke maand een gedicht van Ter Balkt geparafraseerd worden op Notulen van het Onzichtbare. Deze bewerking is van Alfred Schaffer. Hij maakte een parafrase van ‘Anti-Canto 8.5. Lees ook de andere Odes aan de betekenis.

 

 

plotseling om 8 uur 50 precies hoorden wij het antiwezen zingen was dat even schrikken maar zijn antilied was een lied zonder climax waar na vertaling niet veel van overbleef | Alfred Schaffer

straling trok mijn uitroeptekens krom
                                                        aan de wetenschap

 

‘my eerste gedaante het jou gefaal’
gilbert gibson

 

 

 

‘we maken ons eigen alternatiefje’ (tekening Anonymus)

 

 

 

op de parkeerplaats wacht ik u op zonder dollen of afspraak
en ben ik niet ziek dan u bent genezen ik haal u hier weg
de wegen zijn leeg en van asfalt dat noem ik depressie
ik ben de weg zelve dat noem ik vooruitgang.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

huiver niet ik bouw een stoel ik zit erop ik timmer
een tafel ik lig erop ik knutsel een mammoet tevoorschijn
hij sterft uit ik maak uit een virus een mens
ik bedenk mij mijn mens blijft geheim.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

zonlicht stempelt mijn vrolijke schubben vol lelijke vlekken
dat is geen gezicht ik ben lood om oud ijzer bedolven
onder het puin wat bedolven ligt onder puin ligt toch niet
bedolven 1 draai aan het wiel en ik juich.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

mijn primaire kleuren zijn zwarter en zwarter en grijs
ik loop naar nozamo ik loop naar mijn huisje gevlochten
met duistere bouwmaterialen daar zit ik aan tafel
mijn maag is gevuld met veel lucht daar moet ik van boeren.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

uw geloof in mijn droom trekt uit de wereld de stekker
ik huiver en luister ik kwijl in mijn slaap o waar kwam ik vandaan
mijn goede humeur geef ik een schop welgemeend
mijn humeur is een blokje dus rolt het niet weg.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

een controle aan mijn voorkant staat gelijk aan een controle
aan mijn achterkant stank wolkt uit mijn gaten en hoeken
‘een dag lang was ik op weg met mijzelf en mijn knechtschap
naar u’ dat was meer dan voldoende wat een gespartel.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

1 verkeerde stap en ik had niet bestaan ik ben er voor u
ik sta stil voor een a-aalmoes wat knap van mij zo stil te staan
ik tuur mij vanaf een veilige afstand recht in het gezicht hier
nee hier moet een lachband dan ben ik slapstick.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

mensen praten serieus eerst licht dan geluid en alles is stil
bomen als palen van houtskool langs velden en wegen
met felgroene blaadjes eraan ik breng u naar huis
ik weet waar u woont het is druk op de weg dat is gek.

rara* ik kan vliegen en knagen en piepen

‘my oor trek jou asem in
sodat die hings se bloed deur my stoot
tot die stilte weg is in die dood’
gilbert gibson

* rara: hier had uw advertentie kunnen staan

 

 

 

Anti-Canto 8 ½ | H.H. ter Balkt

Memo van De Wender, bij de draai in de weg

Aan Tasliesin Aan de draaideur
‘No water so stil as the
dead fountains of Versailles’
Marianne Moore

Jij die de deur werd de mijnen in en op de trap
van niets naar nergenslicht de loszittende roede
Verachting zal verderijlen, verachting zal duren

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

De laatste zanger
uit de Amster-
damse School
(foto Thieme’s
Dierengids)

Je bezong jezelf als razende kever in de mesthoop
Roetkoekoek in de bosjes die ’t oog vergeelde
Verachting zal verderijlen, verachting zal dóórgaan

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

Op straat plein en vliegveld klopte je stokslag
Met een gebroken horizon en een reisgids op zak
Verachting zal verderijlen, verachting zal doorgaan

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

Een teek uit de dennen aan de Oude Beckumerweg
Hing je hijgen uit de hhoorn in een Londens hotel
Verachting zal verderijlen, eenmaal ondergaan

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

Je kop studeerde gangsters op een congres van rapen
Achterlicht van blikjes vertinde je MEI aan Gort
Verachting zal verderijlen, eenmaal óndergaan

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

D’r hangt een opsporingsbericht aan de jeneverbes:
‘Grote belonging voor wie zijn terugkeer verijdelt’
Verachting zal neerstorten, voor altijd ondergaan

Sjing boem* Klompendreun Lachzak

‘Only Wood-weasels shall associate with me.’
Marianne Moore

 

 

De parafrases van Ode aan de betekenis zijn, samen met een essay van Fiep van Bodegom en illustraties van Caz Egelie, gebundeld tot een bijzondere kalender die te koop is in onze webshop. Met gedichten van onder meer Dean Bowen, Joost Oomen, Asha Karami, Astrid Lampe, Hannah van Binsbergen, Alfred Schaffer, Tonnus Oosterhoff, Radna Fabias, Maarten van der Graaff en H.H. ter Balkt.

 

 

Alfred Schaffer is dichter, docent en vertaler. Hij studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde en Film- en Theaterwetenschappen alvorens in 1996 naar Zuid-Afrika te verhuizen, waar hij doceert aan de Universiteit van Stellenbosch. Zijn debuut Zijn opkomst in de voorstad (2002), werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs en bekroond met de eerste Jo Peters Poëzieprijs. Daarnaast is hij meermaals genomineerd voor de VSB Poëzieprijs en won hij de Hugues C. Pernathprijs, Jan-Campertprijs en de Ida Gerhardt Poëzieprijs en de Awater Poëzieprijs. Begin dit jaar verscheen zijn nieuwe bundel Wie was ik. (foto door: Karoly Effenberger)