Het verkavelde vernevelt

Vijftig jaar geleden debuteerde H.H. ter Balkt met zijn bundel Boerengedichten. Ter ere van de grootmeester zal er elke maand een gedicht van Ter Balkt geparafraseerd worden op Notulen van het Onzichtbare. Deze bewerking komt van Maarten van der Graaff. Hij schreef  zijn gedicht in navolging van Ter Balkts ‘Draadjes’.  Dit was de laatste bewerking in de reeks. In januari zal er een publicatie van al het moois in deze reeks verschijnen, hou daarvoor deze site en sociale media in de gaten. Lees ook de andere Odes aan de betekenis.

Het verkavelde vernevelt | Maarten van der Graaff

het verkavelde vernevelt het is een substantie
maar wel lastig met dat draderige o-r-a-n-j-e
nachtzonnen langs de weg die bol schijnend het geheim waren
was het anders in jouw betongieterij van het relatieve?

kanhetmevoorstellen maar kanhetme niet echt voorstellen natuurlijk
maar kanmevoorstellen
dat de zenuwbanen die lopen van booreiland naar taxistandplaats
van gemeentelijk buiten-discretorium naar kenniscentrum van teelt-

gebied naar startup-incubator en accelorator           plaksel omhult ze
werkelijker moeten zijn dan een dagdroom
waaruit je met lauwwarm nekzweet ontwaakt
maar minder werkelijk dan de grijze oprit van het mindful ontbijten

vandaag van het kleverige tussen de bestaande dingen dus
alleen maar alles wat nog net niet loslaat
waaromvragen van de irisscanner                                -plaksel
taalachterstand van de mobiele eenheid                  -plaksel en
het plaksel dat we kennen als
het kerkelijk melkglas
van het ingelast journaal

Draadjes | H.H. ter Balkt

Wat een verschil nog brandend of geknapt
in lampen, hoofden; en de ijle draadjes
van een vernield web of een heel, wat
een verschil voor de kruisspin en de bij

Had je ooit kiespijn of tandpijn, jij
kent dan het vlijmscherp ruisende verval
tussen de bladerstroom van totaal kaduke
zenuweindjes en de springlevende!

Toen die reiskoets uiteenvloog die meen
ik Challenger heette, nog maar een klein
klein eindje onderweg op de blauwe inrit
naar het heelal, koets zonder paarden

stortten de teugels neer van -draadjes
O circuits in hart en hersens -draadjes
Dat je er nog bent en bestaat -draadjes
Dat de muziek voor je speelt -draadjes

Zo de violen, zo de toetsen, zo de paden
waarop je wandelt: draden verbinden hen
met het grote vuur, en één dun draadje
tussen de zwaluwvlucht en het zuiden

—

De parafrases van Ode aan de betekenis zijn, samen met een essay van Fiep van Bodegom en illustraties van Caz Egelie, gebundeld tot een bijzondere kalender die te koop is in onze webshop. Met gedichten van onder meer Dean Bowen, Joost Oomen, Asha Karami, Astrid Lampe, Hannah van Binsbergen, Alfred Schaffer, Tonnus Oosterhoff, Radna Fabias, Maarten van der Graaff en H.H. ter Balkt.