De kracht van de leeuw
Abu Mansaray, Nasser en Dana Spunda schreven en herschreven hun verhalen, gedichten en columns bij Wintertuins Schrijfwerkplaats, in de Bibliotheek Bibliorura in Roermond onder begeleiding van schrijvers Lana Nasser en Merlijn Huntjens. Hun beste teksten publiceren we de komende weken hier. Met illustraties van B. Carrot en portretfoto’s van Handan Tufan.
‘We schrijven elke dinsdagavond, tien weken lang, met elkaar. We praten, kijken naar elkaars teksten, gebruiken de telefoon om vertalingen op te zoeken. We staren met elkaar uit het raam en we kijken naar binnen. We vragen ons af wat we echt te zeggen hebben en hoe we dat vervolgens moeten zeggen. We waren week na week verbaasd over de tijd die voorbij vloog. We discussiëren en discussiëren totdat Maaike Frencken, die bij de bibliotheek werkt, ons persoonlijk naar buiten moet dirigeren omdat de boel moet worden gesloten. Schrijven is kwetsbaar en schrijven in een nieuw land al helemaal. Maar: we zijn het diepe in gesprongen hebben geschreven. We werden er simpelweg ingezogen en dachten niet aan ophouden. Een van de deelnemers schreef: ik ga door, op mijn eigen tempo, kom je mee?’
De kracht van de leeuw | Abu Mansaray
Ik wil een leeuw worden zodat ik de macht en de kracht van een leeuw beheers. Ik wil een extra supplement van mijn eigen kracht gebruiken. Ik wil mijn eigen kracht gebruiken als macht die bedoeld is voor mens en dier om hun vrijheid terug te krijgen.
Met mijn kracht, zoals het groene vel van de leeuw, kan ik veel arme dieren in vrijheid voorzien. Als het gras dat water nodig heeft. Ik zou het water dag en nacht laten spuiten met het ritme van mijn hart. Zoals het gras dat nooit water gehad heeft. Ik zou een reservetank inbouwen in de dieren zodat ze nooit dorst hoeven te hebben.
Als ik een donkergroene leeuw zou zijn, dan zou ik de leider van de VN worden zonder boosheid. Wel met een goed hart en goede regels voor de mensen, voor de aarde en de dieren.
Als ik een zwarte, groenblauwe leeuw zou zijn, dan zou ik nooit geld willen hebben. Het geld maakt niet uit want het geld is de duivel.
Als ik een geeloranje leeuw met en paarse neus zou zijn, dan zou ik geen boze leeuw zijn, maar wel zacht blijven in mijn vel.
Ik ben de zogenaamde groene leeuw met donkergroene ogen. Ik zie en ik voel mij verbonden, ik heb gevoel voor ander slachtoffers. Ik word vrienden met alleen dieren. Om ze niet bang te maken kijk ik ze bewust niet aan.
Met de kracht van mij als de donkergroene, grijze leeuw wil ik dat elk dier lekker leven kan. Maakt niet uit of jij een koning of koningin hebt, zomaar.
Als ik een blauwgroene leeuw zou zijn, zou ik mijn klauwen gebruiken om duizend kilometer spoorweg aan te leggen tussen Europa en Azië, van Azië naar Australië, van Australië naar Amerika, van Amerika naar Afrika, van Afrika weer naar Europa.
Als ik een donkere, sterke, heftige, groene leeuw zou zijn, zou ik mijn naam veranderen in Bobby. Niemand zou dan doodsbang voor mij zijn.
—
Schrijfwerkplaats
De Schrijfwerkplaats is creatief schrijven voor mensen die Nederlands leren. Het is een project van literatuurorganisatie Wintertuin, aangesloten bij De Nieuwe Oost. De Roermondse editie wordt uitgevoerd in samenwerking met de Bibliotheek Bibliorura. Het project wordt mede mogelijk gemaakt dankzij een bijdrage van Literatuur Vlaanderen, het Nederlands Letterenfonds en de Taalunie.