Slackverslag

Het Wintertuinkantoor in tijden van COVID-19

Het ene moment zaten we nog met z’n allen aan de grote lunchtafel en het volgende moment was het kantoor van De Nieuwe Oost I Wintertuin verboden terrein. Half maart ging ons kantoor net als (bijna) alle andere kantoren in het land op slot. De geplande verhuizing werd een aantal maanden doorgeschoven. In plaats daarvan moesten we halsoverkop verhuizen naar een ander kantoor, een digitaal kantoor. Sinds een maand of drie fungeert Slack als onze werkplaats en kantoortuin. In dit verslag geven we jullie een korte rondleiding door onze nieuwe crib.

Voor wie niet bekend is met Slack: probeer je een liefdesbaby van MSN, e-mail en internetfora voor te stellen. Op Slack kunnen we met elkaar chatten, gifjes sturen en nieuwtjes en boekentips uitwisselen. Het programma laat je zien welke collega’s online zijn (lees: aan het werk zijn). Door op hun naam te klikken, kun je een gesprek met ze aanknopen. Het is een beetje alsof je naar iemands bureau loopt, maar dan zonder de fysieke inspanning. En, nog een voordeel, je hoeft ze niet uit beleefdheid te vragen of ze nog een nieuwe kop thee willen. Verder is het mogelijk om groepsgesprekken of ‘kanalen’ te starten met een aantal collega’s, bijvoorbeeld als je een specifiek programma of project wil bespreken. Op Slack hoef je echter niet te vrezen dat een groepsgesprek uit de hand loopt zoals bij WhatsApp. Wanneer je op een bericht van een collega wilt reageren, kun je gemakkelijk een extra thread in het kanaal creëren. Zo zorg je ervoor dat de zijpaden ook daadwerkelijk zijpaden blijven. Ben je niet aan het werk? Dan kun je Slack uitzetten en ontvang je via de mail alle berichten die je offline krijgt toegestuurd op Slack.

Een belangrijk ritueel op ons Slack-kantoor is de ochtendbegroeting. Iedere morgen sturen we gifjes om elkaar een goedemorgen te wensen. Je moet je daar intellectuele hoogstandjes bij voorstellen van dit caliber:

Ook de vrijdag wordt uitbundig gevierd op Slack:

Hoewel we via Slack nog nauw met elkaar in contact staan, missen we onze borrels en de gemeenschappelijke lunches aan tafel enorm. Daar bespreken we met veel plezier de literaire roddels en geven collega’s updates over hun liefdesleven of het gebrek daaraan. Om toch met elkaar te kunnen kletsen over niet-werkgerelateerde zaken, lunchen we twee keer per week samen via Zoom. Hetzelfde geldt voor borrels en proostmomenten. Het grote voordeel van deze digitale bijeenkomsten is dat je je pyjamabroek de hele dag kunt aanhouden (of dat je zélfs die niet aanhoeft!) en dat niemand het ziet als je je mok hebt gevuld met wijn in plaats van koffie.