Oro is goud
Oro is goud is een meeslepend kleurrijk boek, bestaande uit een collectie uiteenlopende verhalen. Maak kennis met de koninkrijkstaal Papiamentu en met Marjanne, die de straathonden van Curaçao redt. Wandel mee langs de blikken huizen naar het einde van de Florencestraat, waar je uitkijkt over het kleurrijke Punda en getuige bent van het instorten van de Julianabrug en de opstand van 30 mei 1969. Waan je in de magische Caribische werkelijkheid en lees over de verleiding van kleermaker Domitilio. Laat je meeslepen door het ontroerende liefdesverhaal van de Labadó ó di Koprá. En wat doet het portret van slavenhouder Caspar van Uytrecht in het paleis van de gouverneur? Je leest het in Oro is goud, een uitgave in de reeks Creative Writing Curaçao (zie wintertuin.nl voor meer informatie). Benieuwd geworden, hieronder vind je een fragment uit een van de verhalen.
Thuiskomen
Ik heb een bloedhekel aan vliegen. Dat ik met regelmaat in zo’n kreng van een vliegtuig stap, getuigt van mijn reusachtige moed. Vlak voor iedere reis lees ik vluchtig een boekje dat geschreven is om angsthazen zoals ik ervan te overtuigen dat vliegen veilig is. Ik vergeet dat alles als de turbulentie toe slaat of als ik een afwijkend gebrom of geratel hoor. Dan zie ik haperende motoren die in lichterlaaie staan, afgebroken vleugels en ingeslagen ruiten. Ik stel me dan zo voor dat ik vastgesnoerd in de stoelriem ondersteboven hang als in een achtbaan en het vliegtuig naar beneden stort. En uitgerekend op zo’n moment voel ik dat mijn blaas op knappen staat, terwijl ik nauwelijks iets gedronken heb, juist om een bezoek aan het benauwde stinkhok te voorkomen.
Ook nu houd ik angstvallig de ovale deur en het rode hengsel waarmee het gevaarte open wordt geslingerd in de gaten. Hebben ze er wel rekening mee gehouden dat een kind – er huppelen er altijd hinderlijk veel rond wier ouders blij zijn even van hun gejengel verlost te zijn – uit verveling of nieuwsgierigheid zomaar een hengst kan geven aan de hendel? Of wat te denken van een piloot die erover denkt op spectaculaire wijze uit het leven te stappen? Zulke gekken bestaan! Ik las eens van een depressieve piloot die met een vliegtuig vol uitgelaten vakantiegangers opzettelijk tegen een gebergte aanvloog, omdat hij het leven niet meer zag zitten. Ik hoop maar dat de luchtvaartmaatschappij een bedrijfspsycholoog in dienst heeft, die als praatpaal kan dienen als relaties op de klippen lopen of als er om andere redenen somberheid heerst. Ik verman mezelf en kijk naar films en luister naar mijn favoriete muziek om zo de doemgedachtes te verdringen. Het kijken naar de zorgeloze gezichten van de stewardessen werkt ook kalmerend. Tergend lang duurt de reis.
Een ander soort spanning neemt bezit van me op het moment dat de piloot de daling aankondigt. Even schiet de gedachte door me heen dat de meeste vliegtuigongelukken plaatsvinden bij het dalen, maar dan zie ik door het raampje in de verte mijn thuis liggen en maakt angst plaats voor een onbegrensde verliefdheid. Dit eiland, dit stukje omhoog gestuwde aardkorst dat op de wereldkaart is als een afgescheurd reepje papier, slechts een onbeduidend snippertje land, dit eiland ligt er nog precies bij zoals ik het ken.
En als in de verte haar paradijselijke baaien en de groene heuvels van Westpunt zichtbaar worden, dan boezemt zelfs de turbulentie me geen angst meer in en kan ik niet wachten tot de uitgeklapte wielen de aarde zullen raken. Nu al heb ik zin om tegen haar aan te kruipen, om me onder te dompelen in de heldere wateren waar ze zo decadent en lui en lieflijk in ligt te zonnebaden en waar de kleurrijke koraalvissen haar voeten kussen en de golven haar flanken strelen. De inheemse parkieten, de zingende troepiaal en de trotse warawara fladderen boven haar lijf en strijken neer op de majestueuze zuilcactussen die zo bij haar passen en die zich zo dankbaar in haar nestelen. De sabalpalmen op Seru Bientu wuiven haar koelte toe, en de leguanen en hagedissen kietelen haar. Ach, hoe gezegend is ze nu ze precies buiten het orkaangebied werd geplant, ze niet zoals andere Caribische eilanden wordt verschroeid door uitstortend lava en ook aardbevingen haar worden bespaard. Ja, ze weet hoe ze gezegend is en daarom ligt ze er zo dankbaar bij.
Van deze hoogte zie je niet het puin dat ondankbare bewoners achteloos in haar natuur storten, de plastic zakken die de zuilcactussen ontsieren en de schildpadden in haar zeeën verstikken, de weggewaaide plastic cups en foambakken, de lijken van honden en katten die simpele mensen dumpen in afgesloten tassen, omdat ze er zelf niet meer voor willen of kunnen zorgen. Nee, op deze hoogte zie je haar ellende niet, haar littekens en haar wonden, de kaalgeschraapte stukken land, het asfaltmeer dat de Shell haar in de maag splitste en de incapabele politici; kneuzen die zo vol zijn van zichzelf, en de schapen die hen volgen.
Als een warme moederschoot wacht ze daar. Liefdevol nam ze de gelukszoekers, de verweesden en alle anderen op die van verre kwamen en neerstreken op haar land; de Caquetios, de Sefardische joden, de Nederlandse handelaren en de tot slaaf gemaakte Afrikanen. Ze adopteerde hen en ze noemen haar moeder en houden haar graag voor zichzelf, claimen haar: dit is óns moederland. Curaçao koestert haar kroost, een mengelmoes van ras en taal, en bij haar is nog steeds eenieder welkom, ook ik!
Minstens net zo lang als de vliegreis lijkt de tijd tussen de landing en het moment dat dan eindelijk de verlossende woorden van de piloot door de cabine klinken: ‘The doors may be opened.’ Dan volgt de warme omhelzing van de noordoostpassaat die direct de cabine vult en me liefkoost zodra ik buiten sta.
—
De stadsdelen Otrobanda en Punda, met daar tussenin de St. Annabaai, vormen samen het historische centrum van Curaçao. Nieuw Nederland is van oudsher een immigrantenwijk die aan dit stadscentrum grenst. Deze kleurrijke plaatsen zijn het decor van liefdesverhalen, historische vertellingen en avonturen. Ze vormen de habitat van de bijzondere personages uit dit boek. De verhalen weerspiegelen een onlosmakelijke band tussen de mensen van Curaçao en Nederland, die geworteld is in een gezamenlijk verleden. Oro is goud verscheen op 23 september 2023.